سازمان ملل متحد هر وسیله دور انداخته شده‌ای که باتری یا پورت داشته و حاوی مواد شیمیایی خطرناک و سمی مثل جیوه باشد را پسماند الکترونیکی محسوب می‌کند.

به گزارش ZDnet، از کل پسماندهای الکترونیکی در سال ۲۰۱۹، ۱۷.۴ میلیون تن مربوط به گجت‌های کوچک و ۱۳ میلیون تن مربوط به دیوایس‌های بزرگ تر می‌شده‌اند. تجهیزات مبدل دما ۱۱ میلیون تن و انواع نمایشگر و مانیتور، تجهیزات کوچک مخابراتی و IT و لامپ‌ها به ترتیب ۶.۷، ۴.۷ و ۰.۹ میلیون تن از کل پسماندهای الکترونیکی را تشکیل می‌دهند.
 

 

طبق این گزارش قاره آسیا با تولید حدود ۲۵ میلیون تن پسماند، بزرگترین تولید کننده پسماند الکترونیکی در سال ۲۰۱۹ بوده و پس از آن قاره آمریکا و اروپا به ترتیب با ۱۳ و ۱۲ میلیون تن، بیشترین ضایعات را تولید کرده‌اند. قاره آفریقا و اقیانوسیه نیز به ترتیب ۲.۹ و ۰.۷ میلیون تن پسماند الکترونیکی تولید کرده‌اند.

سرانه تولید زباله الکترونیکی در اروپا و اقیانوسیه با ۱۶ کیلوگرم بیشتر از قاره‌های دیگر بوده است. سرانه تولید ضایعات برقی در قاره آمریکا حدود ۱۳ کیلوگرم، آسیا ۵.۶ کیلوگرم و آفریقا تنها ۲.۵ کیلوگرم اعلام شده است. بر اساس آمارهای این گزارش، سرانه تولید ضایعات برقی برای مرد، زن و کودک در سال ۲۰۱۹ به طور میانگین ۷.۳ کیلوگرم بوده است.

متأسفانه با وجود سیاست‌ها و قوانین مختلفی که کشورها در رابطه با تولید پسماند الکترونیکی وضع کرده‌اند، سال گذشته میلادی تنها ۱۷.۴ درصد از زباله های برقی بازیافت شده است. این یعنی به طور تقریبی ۵۷ میلیارد دلار طلا، نقره، مس و دیگر فلزات گرانبهایی که در دستگاه‌های الکترونیکی به کار رفته و در دسته بندی «مواد قابل بازیافت» قرار می‌گیرند، دور انداخته و یا سوزانده شده‌اند.
 

 

«دیوید مالون»، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد با اشاره به اینکه یافته‌های گزارش جدید نشان می‌دهند اقدامات بشر برای رسیدن به اهداف محافظت از محیط زیست کافی نبوده، گفت که باید هر چه سریع تر اقدامات گسترده تری برای تولید، مصرف و امحاء هوشمندانه تر و سبزتر وسایل برقی و تجهیزات الکترونیکی انجام شوند.

بر اساس برآوردهای سازمان ملل متحد، تولید پسماند الکترونیکی تا سال ۲۰۳۰ به ۷۴ میلیون تن خواهد رسید که دلایل آن بالا رفتن نرخ مصرف وسایل برقی و الکترونیکی، طول عمر کوتاه و تعمیرپذیری پایین آن‌ها اعلام شده است.