روتر هسته اصلی و مرکزی شبکه های خانگی امروزی است که امکان اتصال به اینترنت را برای بسیاری از دستگاه ها فراهم می کند. سرعت وایرلس روترها معمولا نگرانی اصلی کاربران امروزی است : بر خلاف شبکه های سیمی ، شبکه های بی سیم تحت تاثیر عوامل بیشتری در زندگی روزمره قرار می گیرند، روتر باید در چه فاصله ای از خشک کن یا مایکرویو قرار داشته باشد ؟
سرعت شبکه های بی سیم می تواند با توجه به تعداد ابزارهایی که به طور مشترک از آن استفاده می کنند هم کاهش پیدا کند. ابزار شما برای بدست آوردن پهنای باند بالا با دیگران می جنگد. روش های بسیاری برای بهبود شبکه های Wi-Fi وجود دارد که از آن جمله می توان به قرار دادن روتر در بخش مرکزی قسمتی که می خواهید آن را پوشش دهید ، دور نگهداشتن روتر از اشیای فلزی که می توانند مسیر عبور سیگنال ها را مسدود کنند و اطمینان یافتن از اینکه دستگاه های بی سیم دیگری از فرکانس 2.4 گیگاهرتزی که در اغلب روترهای قدیمی دیده می شد ، استفاده نمی کنند ، از جمله آن ها هستند.
اما روش های دیگر برای بهبود دادن سیگنال ها به این سادگی نیستند. در این مقاله به برخی از این راهکارها اشاره خواهیم نمود:
سرعت تان را بررسی کنید
با اینکه اغلب کاربران می توانند در مورد کند بودن یا نبودن شبکه بی سیم خانگی شان اظهار نظر نمایند ، بررسی سرعت اتصال به اینترنت به شما اجازه خواهد داد تا از اینکه در محدوده موثر سرویس دهی ISP تان هستید یا خیر ، اطمینان حاصل کنید. با دانلود نرم افزار کم حجمی چون LAN Speed test می توانید سرعت های آپلود و دانلود را به صورت مگابیت در ثانیه مشاهده کرده و از اینکه ISP تان چه پهنای باندی در اختیار شما می گذارد ، مطمئن شوید. با این کار در خواهید یافت که شبکه شما در حالت کلی کند عمل می کند و یا نیاز به خرید سرویس بهتر و با سرعتی بیشتر دارید.
احتمالا چندین بار به اجرای تست و در ساعات مختلف روز برای بررسی کامل اوضاع نیاز خواهید داشت ، چراکه فرکانس 2.4 گیگاهرتزی در در زمان های شلوغ روز ، با ترافیک بیشتری مواجه است و می تواند سرعت شما را با مشکل مواجه کند.
تغییر کانال
اگر شبکه بی سیم تان از آنچه باید باشد ، ضعیف تر است ، می توانید روتر تان را به نحوی تنظیم کنید که به صورت خودکار به جستجوی کانالی بپردازد که ترافیک کمتری نسبت به سایر کانال ها دارد. اگر روتر شما نسبتا جدید بوده و به صورت خودکار امکان انتخاب کانال فرکانسی را دارد ، نیازی نیست تا با جستجوی زیاد در نصب و راه اندازی آن ، کانال مناسب را بیابید اما برای روترهای قدیمی تر باید وجود چنین امکانی را بررسی کنید.
نخست باید به رابط کاربری گرافیکی روتر بروید؛ برای این کار روتر را به صورت مستقیم به کامپیوترتان متصل نموده و آدرس آن را در مرورگرتان وارد کنید. در اغلب مواقع می توانید این آدرس را در کتابچه راهنمایی که به همراه روتر عرضه می شود ، مشاهده نمایید. اگر آدرس را در این کتابچه پیدا نکردید می توانید به صورت آنلاین به جستجوی آن بپردازید. برای مثال آدرس آی پی پیش فرض روترهای D-Link ، http://192.168.0.1 و آدرس پیش فرض روترهای Linksys ، http://192.168.1.1 است.
مرورگر سپس پیامی را به شما نمایش داده و از شما خواهد خواست تا نام کاربری و کلمه عبورتان را در آن درج نمایید. مسیر صحیح برای انجام این عمل در رابط کاربری هر روتری با دیگری متفاوت است اما به طور معمول می توانید گزینه Wireless Channel را در بخش LAN یا Network بیابید. در آمریکای شمالی می توانید از میان 1، 6 و 11 یک گزینه را برگزینید. کانال تان را به یکی از این سه کانال که از آن استفاده نمی کنید تغییر داده و بررسی کنید که سرعت تان تغییر کرده است یا خیر.
استفاده از سخت افزار جدید
استفاده از سخت افزار جدیدی که سبب می شود تا سیگنال های وایرلس در سرتاسر خانه شما به جریان در آیند راهی آسان برای پوشش دادن ناحیه ای بزرگتر است. با اینکه اغلب روترها با آنتن های امنی یا چندجهته عرضه می شوند ، می توانید بر روی آنتن های جهت دار که قدرت سیگنال های شما را در یک جهت خاص افزایش می دهند ، هم تمرکز کنید.
اگر می خواهید روتر تان را بر روی دیوار نصب کنید و نمی خواهید نیمی از سیگنال های تان به هدر رفته و اتلاف شوند ، این آنتن ها انتخاب ایده آلی برای شما محسوب می شوند. آنتن های جهت دار با هر بهایی از 13 تا 76 یورو گرفته در دسترس هستند. تکرار کننده های بی سیم هم با تقویت سیگنال کار مشابهی را انجام داده و اجازه پوشش ناحیه بزرگتری را برای شما فراهم می کنند. آن ها هم در قیمت های مختلف از 13 یورو در دسترس هستند البته می توانید با استفاده از میان افزارهای DD-WRT در روترهای قدیمی تان از آن ها نیز به عنوان تکرار کننده کمک بگیرید.
اگر می خواهید چند اتاق را پوشش دهید ، بهتر است به فکر خرید یک روتر وایرلس Homeplug باشید. فناوری Homeplug از خط AV در خانه شما برای انتقال سیگنال ها به دیگر اتاق ها استفاده می کنند و بدین طریق می توانید سیگنال های Wi-Fi را در اتاق های دیگر نیز داشته باشید.
چه کسی از شبکه شما استفاده می کند
مسلما هیچگاه نمی خواهید تا سیگنال های Wi-Fi تان بدون هیچگونه محافظتی همه جا پخش شود ، و مطمئنا می دانید که هر روتری از چندین روش برای کدگذاری داده ها پشتیبانی می کند. برای مشاهده روش های کدگذاری بار دیگر لازم است تا به رابط گرافیکی آن و بخش Security دسترسی پیدا کنید. اغلب روش های کد گذاری در منوهای کشویی لیست شده اند. WEP ضعیف ترین روش کدگذاری است و به آسانی قابل هک شدن است. WPA از آن بسیار امن تر است. و با اینکه WPA2 بسیار امن تر این دو روش است اما ممکن است با ابزارهای قدیمی تری که در شبکه شما وجود دارند سازگار نباشد و بنابراین WPA در اغلب مواقع بهترین انتخاب برای شما محسوب می شود. در بخش Wireless یا Status روترتان می توانید به لیستی از ابزارهای متصل به آن دسترسی پیدا کنید. به خاطر داشته باشید که این لیست شامل همه گوشی ها ، تبلت ها ، لپ تاپ ها ، دوربین ، پرینترها و یا هر وسیله دیگری که سابقا به روتر شما متصل شده ست ، را به نمایش در می آورد.
اگر مطمئن نیستید ، می توانید مک آدرس های ابزارهایی را به روترتان متصل می شوند را بررسی کنید. اگر تصور می کنید کسی بدون اجازه به شبکه تان دسترسی یافته ، کلمه عبورتان را تغییر داده و یا تعداد ابزارهایی را که می توانند به روتر شما متصل شوند را کاهش دهید. البته ابزارهایی در دسترس هستند که به شما اجازه می دهند تا محلی که سیگنال های هکر از آن به سوی روتر شما جریان می یابند را کشف کنید. با این که قانونی بودن یا نبودن این کار سوال برانگیز است اما به نظر نمی رسد درخواست مودبانه از همسایه طبقه پایین برای اینکه قید شبکه Wi-Fi شما را بزند، مشکلی داشته باشد.
البته روش های مختلفی مثل سر و ته به نمایش در اوردن صفحات مورد تقاضای هکر ، یا نمایش تار آن ها وجود دارد . با اینکه این روش ها جالب به نظر می رسند اما بسیار پیشرفته هستند و برای یک کاربر معمولی انجام آن ها کار آسانی به نظر نمی رسد. یک کاربر متوسط بهتر است از کدگذاری WPA برای محافظت شبکه بهره بگیرد.
مسدود کردن سایت های غیراخلاقی با استفاده از DNS
بسیاری از روترهای جدید با گزینه های کنترلی برای والدین عرضه می شوند . اگر از روترهای قدیمی استفاده می کنید ، می توانید از سرویسی چون Open DNS کمک بگیرید. هنگامی که مرورگر شما دستوری برای دستیابی به یک URL دریافت می کند ، باید از طریق DNS Server ، آدرس IP مربوط به آن را به دست آورد. Open DNS از فناوری جستجوی خاص خودش برای بارگذاری سریعتر یک صفحه استفاده می کند. اما یکی از امتیازات آن این است که امکان مسدود کردن سایت های غیر اخلاقی را برای والدین فراهم می کند. Open DNS حتی نیازی به اشتراک هم ندارد. تنها کافیست به رابط کاربری مدیریتی روترتان رفته و IP آن را به یک آدرس استاتیک تغییر دهید. سپس در قسمت های مربوط به آدرس DNS ، آدرس های Open DNS را وارد که می توانید در سایت های آن ها بدست آورید ، وارد کنید. انجام این کار بر روی روتر به جای انجام آن به صورت جداگانه در کامپیوترها باعث خواهد شد تا تمامی کامپیوترهای متصل به روتر ، از قواعد شما پیروی کنند.
نصب میان افزار سفارشی سازی شده یا به روز شده
اگر از روترهای قدیمی تر استفاده می کنید و یا تنظیمات روتر جدیدتان همه امکاناتی را که می خواهید در اختیار شما قرار نمی دهد ، سعی کنید میان افزار آن را ارتقا دهید. اغلب سازنده روتر بسته های به روز رسانی را برای آن عرضه می کند که به آسانی می توانید در سایت شرکت آن را بیابید. و اگر می خواهید از روترتان بیش از تواناییهای آن کار بکشید می توانید از میان افزارهای سفارشی سازی شده چون DD-WRT استفاده کنید. با اینکه بسیاری از روترهای جدید با این میان افزار سازگارند اما با مراجعه به وب سایت می توانید از سازگاری روتر تان با آن مطمئن شوید. ارتقا می تواند به معنای فایروال بهتر ، امکان تخصیص پهنای باند به هر کاربر، و حتی ایزوله کردن کاربری خاص به منظور اتصال مطمئن دیگر کاربران باشد. برای استفاده از این میان افزار بهتر است دستوراتی که در سایت به آن ها اشاره شده را به دقت پی بگیرید.
روتر- مودم ها همه محدودیت ها را از میان بر نمی دارند
اگر تامین کننده سرویس اینترنت شما ، از شما می خواهد که از روتر-مودم ها استفاده کنید ، می توانید برای استفاده بهتر از قابلیت های روتر می توانید برای این منظور از دو روتر استفاده کنید. پس از آخرین اسباب کشی ، تصمیم گرفتم تا از AT&T Uverse استفاده کنم که از فیبرنوری برای اتصال کاربران به اینترنت بهره می گیرد. AT&T به کاربران می گوید که از مودم- روتر های ترکیبی استفاده کنند و در مورد من شرکت از مودم روتر دو سیم 3800 HGV-B استفاده کرد. این روتر از Wi-Fi برخوردار بود اما از استاندارد 802.11g پشتیبانی می کرد و من می خواستم مدل TrendNet TEW-691GR که از استاندارد n پشتیبانی می کند ، استفاده کنم.
برای همین این روتر را هم در شبکه ام به کار گرفتم. پیش از همه ، به صفحه Internet Details مودم رفته و آدرس DNS Server های اصلی و فرعی را یادداشت کرده و همین طور محدوده آدرس Private Network DHCP Info را هم یادداشت کردم.
سپس یک کابل به پورت LAN هر دو روتر متصل کرده و TrendNET را هم با استفاده از کابل به کامپیوترم متصل کرده و وارد صفحه پیکربندی آن شدم. و بعد به بخش های Network و WAN رفتم و نوع اتصال را به استاتیک تغییر دادم. در فیلد آدرس آی پی ، آدرسی در محدوده آدرس موجود در روتر قبلی را وارد کردم. در فیلد Default Gateway هم از همان درگاهی که در روتر 3800 استفاده شده بود کمک گرفتم.
و سپس در بخش تنظیمات DNS Server ، آدرس های سرورهایی که از مودم اصلی آن ها را یادداشت کرده بودم وارد کرده و همه چیز را ذخیره کردم. و به سراغ روتر 3800 رفتم. در صفحه پیکربندی 3800 ، نخست به بخش System Info و سپس Event Notifications رفته و گزینه enable detection router behind router condition را فعال کرده و بر روی Link configuration کلیک کردم. در بخش Add additional Network ، گزینه enable را انتخاب کرده و آدرس روتر TrendNET را با سابنت مربوطه به آن دادم.
تنظیمات را مجددا ذخیره کردم. با وجود متصل بودن دو روتر به هم و روشن بودن آن ها ، هر دوی آن ها باید سیگنال های Wi-Fi تولید کنند. هنگامی که توانستید به هر دو شبکه بی سیم با موفقیت متصل شوید ، می توانید به منوی پیکربندی روتر 3800 رفته و بخش Wireless را غیرفعال کنید.
با این کار دیگر روتر 2Wire 3800 سیگنالی تولید نکرده و تمامی سیگنال های تولید شده به استاندارد n روی می آورند. با این کار سرعت شبکه بی سیم کمی افزایش می یابد گرچه مانایی آن رو به کاهش می گذارد. اما در مواقع کار درست روتر به نظر می رسید ویدیوها با سرعت بالاتری دانلود می شوند. من چنین کارهایی را به شما تنها در صورت آزمایش توصیه می کنم و در نهایت خودم تصمیم گرفتم به همان شبکه تک روتره و مطمئن تر بازگردم.