این سرویس با استفاده از کانال‌های خالی روی این باند یا به اصطلاح Television White Spaces سعی در انتقال اطلاعات دارد و از سرویس‌های Wi Max روی پروتکل 802.16 و بلوتوث روی پروتکل 802.15 نیز استفاده می‌کند. جالب است بدانید که سرعت انتقال اطلاعات روی باندهای TWS نزدیک به 15 مگابیت بر ثانیه است که اصلاً با سرعت‌های 150 و 300 مگابیت روترهای بی‌سیم کنونی قابل مقایسه نیست. مؤسسه WiFi Alliance که توسعه‌دهنده استاندارد 802.11 است، در قبال این سرویس به شدت موضع‌گیری کرده و گفته است که چنین سرویسی امکان‌پذیر نیست و جزء شبکه‌های بی‌سیم و وای‌فای محسوب نمی‌شود؛ بلکه یک شیادی برای دریافت پول از مشترکان است. باندهای فرکانسی TWS در موقعیت پایین‌تری نسبت به باندهای فرکانسی وای‌فای قرار دارند و به همین دلیل می‌توانند اطلاعات را به صورت پایدارتر و قوی‌تری منتقل کنند. همچنین شیوه عملکرد این باندها غیرخطی است و به راحتی از موانعی مانند دیوار، درخت، ساختمان‌های بلند یا زمین‌های ناهموار عبور می‌کنند و فواصل بیشتری را تحت پوشش قرار می‌دهند. سوپر وای‌فای برای بسیاری از کاربردها مانند اتصال چندین ساختمان به یکدیگر و دوربین‌های نظارت تصویری بسیار کم‌هزینه و به صرفه خواهد بود اما باید منتظر ماند تا مشخص شود واقعاً Super Wi-Fi یک شعار تبلیغاتی بوده یا یک فناوری جدید ارتباطات بی‌سیم است.