در این مقاله قصد داریم پیاده سازی bonding یا ترکیب پهنای باند در میکروتیک را انجام بدهیم. در تجهیزات سیسکو مشابه این عمل را داریم که اصطلاحا به آن ether channel می‌گویند. این تنظیمات به ما این امکان را می‌دهد که چندین پورت میکروتیک را در قالب یک پورت تعریف کنیم که با این کار پهنای باند همه پورت ها را جمع زده و بصورت یک پورت با پهنای بالاتر در اختیار ما قرار می‌دهد. همچنین قابلیت failover را نیز برای ما فراهم می‌سازد. یعنی اگر یکی از پورت‌های فیزیکی ما down شود همچنان دیتا از پورت‌های فیزیکی دیگر رد و بدل می‌گردد.
ترکیب پهنای باند یا BONDING در میکروتیک
مدل‌های مختلفی که در میکروتیک برای link monitoring وجود دارد در واقع نحوه تایین وضعیت لینک در میکروتیک را مشخص می‌کند که در وضعیت up قرار دارد یا down، که این مدل ها را بعدا بررسی خواهیم کرد.
برای پیاده سازی دو روتر را با استفاده از دو کابل به یکدیگر وصل میکنیم. پیاده سازی در هر روتر به یک روش انجام می‌گیرد.
ابتدا با winbox به هر یک از روترها وصل میشویم. وارد قسمت interface شده و در سربرگ bonding ، add را می‌زنیم.
در پنجره باز شده در قسمت name یک نام برای پورت bonding انتخاب میکنیم.
وارد سربرگ ترکیب پهنای باند یا Bonding در میکروتیک می شویم و پورت هایی که میخواهیم وارد bonding کنیم را انتخاب میکنیم. پورت‌هایی که داخل باندینگ قرار می‌گیرند امکان failover را فراهم می‌کنند و اگر یکی از پورت‌های فیزیکی ما قطع شود ارتباط ما قطع نمی‌شود.
نحوه تشخیص اینکه پورت up و یا down می‌باشد را می‌توانیم در قسمت link monitoring انتخاب کنیم. که دو نوع پروتکل برای این ویژگی وجود دارد mii monitoring و arp monitoring
در صورت انتخاب arp باید یک arp ip target هم وارد بکنیم که در واقع آی پی ای می باشد که باید مانیتور شود. همچنین می‌توانیم چندین arp ip target اضافه کنیم که در تشخیض up یا down بودن لینک به ما کمک می‌کند.
چون اگر فقط یک ip وارد کنیم امکان این وجود دارد که مشکل از سمت مقابل بوده باشد و لینک ما مشکلی نداشته باشد بنابراین چندین target مشخص می کنیم که وضعیت لینک ما بهتر مشخص شود. که یک سری arp query میفرستد و باید جواب برگردد که از این طریق وضعیت لینک را مشخص می‌کند.
آپشن بعدی که وجود دارد (mii (media independent interface می‌باشد که این ویژگی فقط وضعیت پورت لوکال را مشخص می‌کند. بزرگترین ضعفی که mii monitoring دارد این است که نمی‌تواند تشخیص دهد لینک ما امکان Pass کردن packet ها را دارد یا نه حتی اگر لینک ما در وضعیت up قرار داشته باشد. اما در هر حال mii در مقایسه با arp در تشخیص وضعیت لینک سریع تر عمل می کند.
ما برای تست روی وضعیت arp قرار می‌دهیم. سپس وارد ip address میشویم و به این bonding که الان اضافه کردیم یک آدرس ip اضافه میکنیم.
به روتر اول ip = 192.168.10.1 و به روتر دوم ip = 192.168.20.1 را می دهیم. همچنین در قسمت arp ip target در interface bonding آی پی روتر مقابل را به عنوان target انتخاب می کنیم.حال در روتر اول از روتر دوم با آی پی ۱۹۲٫۱۶۸٫۲۰٫۱ ، ping می گیریم و یکی از پورت های فیزیکی را قطع می کنیم.
همینطور که مشاهده میکنیم چند ping به‌صورت time out برمی‌گردد و در نهایت ارتباط از طریق پورت دیگر همچنان برقرار است.