با افزایش اطلاعات بر روی یک سیگنال، از طیف فرکانسی (یا پهنای باند) بیشتری استفاده میکنید. احتمالاً با عبارات بیت، کیلوبیت، مگابیت و گیگابیت در زمینه پهنای باند آشنا هستید. در شبکه های بیسیم، عبارت پهنای باند دو معنای مختلف ممکن است داشته باشد. هم میتواند به سرعت انتقال دیتا اشاره کند و هم میتواند به پهنای کانال فرکانس رادیویی اشاره داشته باشد.
در مبحث شبکههای بیسیم واحد استاندارد اندازه گیری پهنای باند هرتز (Hz) میباشد. هرتز تعداد سیکلها در یک ثانیه را می سنجد. یک هرتز در واقع یک سیکل در ثانیه است. در فناوری رادیویی، یک رادیوی باند شهروندی (CB) از کیفیت پایینی برخوردار است. این نوع باند تنها از پهنای باند ۳ کیلوهرتزی استفاده میکند. رادیو اِف اِم کیفیت خیلی بهتری دارد زیرا از پهنای باند ۱۷۵ کیلوهرتزی بهره میبرد. حال بیایید آن را با سیگنالهای تلویزیونی مقایسه کنیم که هم صدا و هم تصویر را از طریق امواج ارسال میکند. سیگنالهای تلویزیونی که شما دریافت میکنید تقریباً از پهنای باند ۴۵۰۰ کیلوهرتزی بهره میبرند.
طیف کامل الکترومغناطیس در شکل ۱-۱ نشان داده شده است. توجه داشته باشید که محدوده فرکانس استفاده شده در رادیو CB، FM و تلویزیون تنها کسری از کل طیف میباشند. کمیسیون ارتباطات فدرال بیشتر این طیف را کنترل و اداره میکند و این یعنی شما نمیتوانید همان فرکانس به کار گرفته شده در رادیوی FM را در شبکه بیسیم خود نیز به کار بگیرید.
همانطور که شکل ۱-۱ نشان میدهد، طیف الکترومغناطیس از فرکانس بسیار پایین (ELF) در ۳ تا ۳۰ هرتز تا فرکانس بسیار بالا (EHF) در ۳۰ گیگاهرتز تا ۳۰۰ گیگاهرتز را در بر میگیرد. ولی اطلاعاتی که شما ارسال میکنید در هیچ یک از این دو محدوده قرار ندارد. در واقع، دیتایی که شما از طریق شبکه محلی بیسیم ارسال میکنید در محدودههای ۹۰۰ مگاهرتزی، ۲٫۴ گیگاهرتزی و یا ۵ گیگاهرتزی میباشد. یعنی محدودههای شما در فرکانسهای فوق العاده بالا (UHF) یا در فرکانسهای بسیار بالا (SHF) قرار میگیرد. مجدداً تاکید میشود که این دو محدوده تنها کسری از کل طیف میباشند، ولی بخاطر داشته باشید که کمیسیون ارتباطات فدرال آن را کنترل میکند. شما در واقع فقط از فرکانسهای مجاز میتوانید استفاده کنید. جدول ۱-۲ محدودههایی که میتوان در آمریکا از آنها استفاده کرد را نمایش میدهد، همچنین محدودههای فرکانسی مجاز در انگلستان و ژاپن نیز نشان داده شده است.
جدول ۱-۲ باندهای فرکانس قابل استفاده در اروپا، آمریکا و ژاپن
جدول ۱-۲ به وضوح نشان میدهد که با توجه به کشوری که در آن زندگی میکنید وضعیت متفاوت می باشد. در اروپا، محدوده ۲٫۴ و ۵٫۰ گیگاهرتزی استفاده میشود. محدوده های فرکانس ۵٫۰ گیگاهرتزی استفاده شده در اروپا را باندهای CEPT- A، CEPT- B و CEPT- C میگویند که از نام “کنفرانس پست و ارتباطات اروپا” گرفته شده است. در آمریکا از باندهای ۹۰۰ مگاهرتزی ِ ISM و ۵٫۰ گیگاهرتزی ِ UNII (زیرساخت اطلاعات ملی بدون نیاز به مجوز) استفاده میشود. ژاپن نیز از محدودههای خودش در ۲٫۴ و ۵٫۰ گیگاهرتزی برخوردار است. در بخشهای بعدی، باندهای فرکانسی استفاده شده در آمریکا با جزئیات شرح داده شدهاند.