مهاجرت به ویندوز سرور 2019 بهتر است که با پیاده‌سازی اجزای بومی آغاز شود و پس از آن به سراغ امکانات دیتاسنتر و ابزار مدیریتی ویندوز ادمین سنتر Admin Center برویم. وقت آن رسیده است که متخصصان IT برای مهاجرت خود به این سیستم‌عامل جدید برنامه‌ریزی کنند.

مانند هر انتشار بزرگ دیگر، آشنا شدن با امکانات جدید این سیستم‌عامل و مسلط شدن به امکانات جدید زمان می‌برد. در این آپدیت شاهد ارتقاء امنیت و امکانات دیتاسنتر هستیم. تا به امروز از میان کسانی که به کمک Insider Preview ویندوز سرور 2019 به آزمایش پرداخته‌اند، زمینه‌های زیر اولین زمینه‌هایی هستند که مشمول توسعه‌ی ویندوز سرور 2019 می‌شوند:

• امکانات بومی ویندوز سرور
• اجزای متمرکز بر دیتاسنتر
• ابزار جدید مدیریتی ویندوز ادمین سنتر Admin Center

امکانات اختصاصی ویندوز سرور 2019

کاربردی‌ترین راه جهت انجام مهاجرت این است که بر امکانات بومی ویندوز سرور 2019 تمرکز کنیم. از جمله‌ی این امکانات می‌توان به وب سرورهای مبتنی بر IIS، سرورهای میزبان مجازی هایپر وی (Hyper-V) و فایل‌سرورها (Fileserver) اشاره کرد. این امکانات برخلاف برنامه‌های شخص ثالثی که به چندین ماه نیاز دارند تا ارتقاء داده شوند و درنهایت بتوانند از ویندوز سرور 2019 پشتیبانی کنند، تنها بر ویندوز سرور متکی هستند.

تست برنامه‌های وبی که در IIS) Internet Information Services) اجرا می‌شوند، آسان است. زیرا اکثر کدهای آن‌ها صرفاً HTML ، .NET یا برنامه‌های وب دیگری است که بر بستر پلتفرم IIS یا وب اجرا می‌شوند.

نصب و راه‌اندازی یک سرور برای ویندوز سرور 2019 به کمک IIS و پس از آن آپلود کردن کد وب در سرور، راهی آسان و سریع است، برای این که بتوان از کار کردن برنامه‌ی وب مطمئن شد. همچنین به راحتی می‌توان آن را به یکی از محیط‌ها اضافه کرد.

فایل‌‌سرورها نیز اهداف اولیه‌ی مناسبی جهت مهاجرت از سیستم قدیم به جدید هستند. در بسیاری از مواقع فایل‌سرورها چندین گیگابایت یا حتی ترابایت داده دارند که باید آن‌ها را کپی کرد و این فایل‌سرورها ممکن است اخیراً ارتقاء داده نشده باشند.

در محیط‌های ارتقاء یافته خیلی مواقع اتفاق می‌افتد که فایل‌‌سرورهای قدیمی همچنان در حال اجرای ویندوز سرور 2008 (که در تابستان 2019 منقضی می‌شود) هستند و به ارتقاء نیاز دارند. ابزارهای انتقال فایل مانند Robocopy یا حتی Drag and drop بین صفحات Windows Explorer می‌توانند ساختارهای فایلی و درختی و در عین حال مجوزهای دسترسی را هم‌زمان با کپی شدن محتوا بین سرورها حفظ کنند.

نکته:پس از کپی شدن محتواها، اسم سرورهای جدید را می‌توان تغییر داد و اسم سرور قدیمی را بر روی آن‌ها گذاشت و از این طریق تداخل دسترسی کاربر را به حداقل رساند.

پیاده‌سازی برنامه های وابسته به دیتاسنتر Data Center

مجموعه‌ی دیگری از برنامه‌ها که در همان اوایل کار توسعه می‌یابند، اجزای متمرکز بر محور داده ها (data-center-focused) مانندهاست‌های هایپر وی HyperV هستند که شامل تنظیمات پیکربندی پیچیده تر (HCI) هستند.

هاست های هایپر وی HyperV را می‌توان به یکی از دسته‌های موجود HyperV 2012R2 یا 2016 اضافه کرد و ماشین‌های مجازی (VM) را می‌توان به صورت زنده انتقال داد یا آن‌ها را از هاست سیستم عامل قدیم به جدید تکثیر کرد. به بیان ساده، ماشین‌های مجازی را می‌توان به یک سرور هایپر وایزر Hypervisor مبتنی بر سیستم عامل جدید انتقال داد.

با این حال، این در جایی است که بسیاری از سازمان‌ها جهت ارتقاء معماری دیتاسنتر خود با تعویض دسته‌های اولیه‌ی هایپر وی فرصت را غنیمت می‌شمارند و محیط‌های شاخه‌ای پیکربندی شده‌ی HCI را پیاده‌سازی می‌کنند. برای آن که به اندازه‌ی کافی به ویندوز سرور 2019 مسلط شوید، سعی کنید با تعدادی از سرورهای میزبان کار کنید و جهت اجرای ویندوز سرور 2019 یک پیکربندی HCI را بسازید.

Hyperconverged Infrastructure

HCI چیزی بیشتر از شاخه هایپر وی جدید و به روز شده نیست. سازمان های دارای ماشین مجازی (VM) در حال کار بر روی سرورهای مستقل با استفاده از HCI به پلتفرمی انتقال می‌یابد که در آن ماشین های مجازی حافظه سخت، شبکه و عملکرد پردازشی تمامی سرورهای داخل پیکربندی HCI را به اشتراک می‌گذارد. این کار باعث می‌شود تا حد زیادی عملکرد، اطمینان (reliability)، مقیاس‌پذیری (scalability) و افزونگی (redundancy) را بهبود بخشید.

پس از آن که توانستید در محیط Insider Preview در زمینه‌ی HCI به دانش و مهارت کافی برسید، می‌توانید تراکم کار را با کپی کردن و سوار کردن ماشین‌های مجازی موجود در شاخه جدید HCI به این زیرساخت جدید انتقال دهید. اگر با اجرای VM در این محیط جدید با مشکل مواجه شدید، ماشین مجازی اصلی را می‌توانید در محیط هایپر وی قدیمی یا فعلی مجدداً سوار کنید. این ماشین مجازی اصلی به این خاطر وجود دارد که این ماشین قبلاً کپی شده است. بنابراین از این طریق می‌توان تا حد زیادی محیط هایپر وی را ارتقاء داد و آن را به یک محیط HCI بهبود یافته تغییر داد و دیگر نگران برگشت به محیط قبلی نبود.

ویندوز ادمین سنتر جدید را امتحان کنید:

ویندوز ادمین سنتر Admin Center به سرورهای قدیمی‌تر اشاره می‌کند و رابط مدیریتی آن سرورهای قدیمی و جدید را در یک پنجره‌ی مدیریتی متمرکز گرد هم می‌آورد. آمادگی برای مهاجرت به ویندوز سرور 2019 به ماه‌ها برنامه‌ریزی، تست نرم‌افزار و یا صبر کردن برای اولین سرویس پک نیاز ندارد. بنابراین وارد کردن اولین سرور 2019 به محیط تولیدی سازمانی نیاز به آمادگی ندارد. با پیاده‌سازی اجزایی که وابستگی‌های محدودی به خود سیستم عامل دارند، متخصصان IT می‌توانند ویندوز سرور 2019 را در سازمان تعبیه کنند و با کمک این سیستم عامل جدید و با ریسک کم به تجربه‌ی دنیای واقعی خود بی‌افزایند.

اهداف بلندمدت

سازمان‌ها با پیاده‌سازی آسان می‌توانند نگاهی به سناریوهای پیچیده‌تر داشته باشند؛ یعنی در جایی که امکانات ویندوز سرور 2019 مانند بهبود امنیت و یکپارچگی ترکیبی با Microsoft Azure می‌توانند برای برخی از حجم‌های کاری مشخص سودمند باشند. از جمله‌ی برخی از این امکانات می‌توان به پیاده‌سازی ماشین‌های مجازی حفاظ‌دار برای کارهایی اشاره کرد که به حفاظت نیاز دارند.

علاوه بر این سازمان‌ها می‌توانند به ارتقاء Active Directory به 2019، پیاده‌سازی سرویس‌های جدید برنامه‌ها بر بستر سیستم‌های ویندوز سرور 2019 و … نگاهی داشته باشند. با این حال این کار را می‌توان در زمان مخصوص به خودش انجام داد. فعلاً آشنا شدن با ویندوز سرور 2019، پیاده‌سازی برنامه‌های وب یا IIS ابتدایی، سرویس‌های فایلی و … می‌تواند تا حد زیادی تجربه‌ی ارزشمندی را در اختیار شما قرار دهد و به شما در تغییر برخی از سرویس‌ها به آخرین سیستم‌عامل ویندوز سرور به صورت سریع کمک کند