هدف از این آموزش:
۱ – آشنایی با EtherChannel
۲ – پیکربندی EtherChannel بین دو عدد سوئیچ و قرار دادن ۴ پورت فیزیکی در داخل گروه Channel Group برای افزایش پهنای باند و تحمل خطایی بین دو سوئیچ EtherChannel تواتنمندی میباشد که اجازه میدهد چندین پورت فیزیکی سوئیچ در یک گروه منطقی قرار بگیرد .
به منظور دسترسی پهنای باند بالاتر و ایجاد تحمل خطا در اتصاللات بین سوئیچها ، که به ما اجازه میدهد از مجموعه پهنایی باند اتصالات فیزیکی که در گروه منطقی قرار گرفته اند استفاده کنیم.
به عنوان مثال در این آموزش بین دو سوئیچ سیسکو ، چهار پورت فیزیکی را که هر کدام با سرعت ۱۰۰ Mbps کار میکنند در داخل یک گروه منطقی به نام ChannelGroup-1 قرار دهیم . حال این پورت منطقی از مجموعه پهنای باند چهار لینک استفاده میکند و پهنای باند 400 Mbpsبرای اتصال به وجود می آورد که در صورت قطع شدن هریک از اتصالات فیزیکی داخل این گروه انتقال اطلاعات توسط سایر اتصالات موجود در این گروه اتفاق میوفتد.
در پیکربندی EtherChannel باید به نکات زیر توجه کنیم:
۱- در پیکربندی ترتیب قرار گرفتن پورت های فیزیکی نباید حتما به ترتیب باشد یا حتی پورت ها بر روی یه Module قرار داشته باشد.
۲ – همه پورت های شرکت کننده در گروه باید دارای یک سرعت و duplex باشند.
۳ – همه پورتهای شرکت کننده باید به صورت فعال یا enable باشند.
۴ – در EtherChannel پروتکلهای PAgP و LACP با یکدیگر سازگار نمی باشند.
پروتکل های مدیریتی EtherChannel :
برای مدیریت اتصالات EtherChannel دو نوع پروتکل PAgP و LACP می باشد:
PAgP ( Port Aggregation Protocol ) :
یک پروتکل انحصاری شرکت سیسکو می باشد و در صورتی می توانیم از این پروتکل استفاده کنیم که تجهیزات دو طرف برای اتصال Cisco باشد و وظیفه این پروتکل مدیریت و برقراری کانال EtherChannel می باشد.
LACP ( Link Aggregation Control Protocol ) :
این پروتکل در IEEE تعریف شده است و توسط شرکت سیسکو و سایر شرکتها پشتیبانی میشود . در صورتی که تجهیزات ما مربوط به شرکت های مختلفی هست می توانیم از این پروتکل برای برقراری ارتباط استفاده کنیم.
انواع مد های EtherChannel :
on:
این مد باعث فعال شدن EtherChannel بر روی اینترفیس بدون ارسال هیچ پیام LACP و PAgP میشود
auto:
در این مد هیچ پیام PAgP از طرف اینترفیس ارسال نمیشود ولی آماده پاسخگویی به پیام های PAgP از سوی سوئیچ مقابل میباشد و قادر به آغاز PAgP Negotiation نیست.
desirable:
در این مد اینترفیس ها پیام های PAgP را ایجاد و به سمت سوئیچ مقابل ارسال میکند و قادر به آغاز PAgP Negotiation می باشد.
passive:
در این مد هیچ پیام LACP از طرف اینترفیس ارسال نمیشود ولی آماده پاسخگویی به پیام های PAgP از سوی سوئیچ مقابل میباشد و قادر به آغاز LACP Negotiation نیست.
active:
در این مد اینترفیس ها پیام های LACP را ایجاد و به سمت سوئیچ مقابل ارسال میکند و قادر به آغاز LACP Negotiation می باشد.
نکته : مدهای Auto و Desirable مربوط به پروتکل PAgP و مدهای Passive و Active مربوط به پروتکل LACP است .
پیکربندی EtherChannel :
گام اول:
پیکربندی اینترفیس مجازی EtherChannel بر روی سوئیچ ۱ (SW-1) :
SW-1#Config t
SW-1(config)#interface Channel-Group 1
SW-1(config-if)#exit
گام دوم:
قرار دادن اینترفیس های فیزیکی سوئیچ در داخل اینترفیس مجازی EtherChannel شماره ۱ که در مرحله قبلی ایجاد کردیم:
در این مرحله من قصد دارم اینترفیس های ۱۳ تا ۱۶ را در گروه Channel-Group 1 که در مرحله قبل ایجاد کردم قرار بدهم:
SW-1#config t
SW-1(config)#interface range fastethernet 0/13 – 16
SW-1(config-if)#channel-group 1 mode desirable
گام سوم:
پیکربندی اینترفیس مجازی EtherChannel بر روی سوئیچ ۲ (SW-2) :
SW-2#Config t
SW-2(config)#interface Channel-Group 1
SW-2(config-if)#exit
گام چهارم:
قرار دادن اینترفیس های فیزیکی سوئیچ در داخل اینترفیس مجازی EtherChannel شماره ۱ که در مرحله قبلی ایجاد کردیم:
در این مرحله من قصد دارم اینترفیس های ۱۳ تا ۱۶ را در گروه Channel-Group 1 که در مرحله قبل ایجاد کردم قرار بدهم:
SW-2#config t
SW-2(config)#interface range fastethernet 0/13 – 16
SW-2(config-if)#channel-group 1 mode auto
