PTP FTTH بیشتر به عنوان یک معماری آینده نگرانه و agnostic ابداع شد. چرا که اپراتور می تواند اجازه دهد تا فن آوری انتقال ، در مقیاس فردی و پیچیدگی گسترش یابد.
اترنت روش مورد استفاده در PTP FTTH ، برای ارایه اتصال سرعت بالا به مصرف کنندگان نهایی است. مهمتر از همه Ethernet PTP استانداردی است که قابلیت همکاری بین هرswitch vendor (فروشنده سوئیچ) و CPEs ها (مودم ها) را فراهم می کند.
Architecture
passive outside fiber شبکه PTP (فیبر خارج از شبکه PTP) ، به هر خانه یک تک فیبر دارد. واضح است که FTTH PTP از توسعه در کابل های فیبر high-density ، و توزیع فریم نوری (ODF) بهره می برد.
از آنجا که تمام الیاف نیاز به خاتمه و جابه جایی در گره مرکزی دارند ، پیچیدگی فیبر بالا خواهد بود.
تلفات فیبر باعث می شود قطعات نوری ارزان تر مورد استفاده قرار گیرد و حساسیت گیرنده کمتر از شبکه های مبتنی بر PON باشد.
با توجه به بودجه برق ، حداکثر فاصله معمول ، می تواند تا 10 کیلومتر مشخص شود.
هر کاربر دارای یک پورت اختصاصی در سوئیچ است و بنابراین یک اپراتور می تواند ، با استفاده از ODF های متعدد ، یک سناریوی “pay-as-you-grow” انتخاب نماید.
از آغاز استقرار PTP FTTH ، سرمایه و هزینه های عملیاتی با نرخ پایین جذاب بودند.
Technology
در حال حاضر استاندارد اجرا شده در PTP FTTH ، 100BASE-BX10 یا 1000BASE-BX10 است که به ترتیب 100Mbps و 1 Gbps را ارایه می کند.
اولی اشاره به تسهیم طول موج (Wavelength division multiplexing (WDM ، برای انتقال دو طرفه بر روی یک رشته فیبر تک به کار گرفته می شود.
دومی اشاره به ارتباطات upstream و downstream دارد.
در دامنه طول موج هر دو کانال از هم جدا هستند ، یعنی 1310 نانومتر برای upstream ، و 1550 نانومتر در نمونه 100 Mbps ، ویا 1490 نانومتر در نمونه 1 Gbps ، برای downstream مورد استفاده است.
استاندارد Ethernet با قابلیت های بسیار به انجام مدیریت ترافیک و خدمات تأمین ارایه شده است.