هیچ نیازی به توضیح نیست که WiFi چگونه کار می‌کند. همه می‌دانیم سیگنال‌های WiFi از مودم شروع و به دستگاه کاربر ختم می‌شود؛ دقیقا مشابه امواج بلوتوث و گوشی تلفن.
اما بر خلاف امواج گوشی تلفن همراه، سیگنال‌های WiFi بر روی نقطه خاصی از بدن تجمع و تمرکز ندارند. در صورتی که گوشی تلفن همراه، از آنجایی که کاربر آن را نزدیک گوش و سر خود مورد استفاده قرار می‌دهد، امواج مستقیم بر سر و مغز انسان اثر‌گذارند و جمجمه انسان توانایی جلوگیری از امواج برای نفوذ در مغز را ندارد.
شما گوشی تلفن همراه خود را مدام در کنار خود دارید، آن را در جیب خود حمل می‌کنید و احتمالا شب و هنگام خواب آن را نزدیک سر خود می‌گذارید. این موضوع می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی به خصوص در رابطه با سیگنال‌های سلولی گوشی تلفن همراه شود. اما موضوع در خصوص WiFi کمی متفاوت است.
نکته آنکه هنوز درباره مضر بودن امواج رادیویی WiFi و حتی تلفن همراه مباحث در جریان است و مضرات این موارد قطعی اثبات نشده؛ اما با فرض زیان آور بودن این امواج، نکته در خصوص WiFi این است، از آنجایی که سیگنال‌های آن بر روی نقطه خاصی از بدن تمرکز ندارند، خطر آن از این جهت کمتر است. همچنین وجود فاصله بین بدن انسان و مودم، منجر به آن می‌شود که خطرات امواج WiFi در نسبت با گوشی تلفن کاهش پیدا کند.
خطرات و زیان‌های جسمی مربوط به سیگنال‌های WiFi
از آنجا که WiFi حامل سیگنال‌های رادیویی و امواج است، نمی‌تواند چندان بی ضرر باشد؛ اما سخن بر سر آن است که این امواج در قیاس با امواج گوشی تلفن هوشمند ـ که هم قوی تر و هم متمرکز تر روی مغز هستند ـ خطرات کمتری دارد.
محققان آزمایش‌ها و بررسی‌های بسیاری روی امواج WiFi کرده‌اند و به این نتیجه رسید‌ه‌اند که شاید این امواج، منجر به بروز سرطان مغز در انسان شود. در سال 2011 آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان (IARC) امواج WiFi را در گروه عوامل «احتمالا» سرطان‌زا برای انسان طبقه بندی کرد.
اما می‌توان درباره مضر بودن امواج رادیویی، به عوامل متعددی اشاره کرد. امواج WiFi وقتی پخش شوند در همه جا هستند. حتی اگر در زمان شب مودم خود را خاموش کنید، باز هم تحت تأثیر امواج WiFi که از خانه همسایه می آید هستید.
نکته بسیار بااهمیت آنکه بنا بر تحقیقات، کودکان در معرض خطر بیشتری از بزرگسالان در محیط های محاصره شده با امواج WiFi قرار دارند و احتمال دچار شدن آنها به اختلالات ذهنی در دوران رشد از این جهت بیشتر است. خطر WiFi برای کودکان را تنها باید با خاموش کردن دستگاه های منتشر کننده سیگنال و دور کردن آنها از کودکان و همچنین آموزش خطرات آنها برای کودکان به حداقل رساند.
چند نکته درباره کاهش خطرات WiFi
واقعیت این است که نمی‌توان در برابر امواج و سیگنال‌های WiFi کار چندانی انجام داد. نه رفتن در آب و نه پوشیدن زره، هیچ یک نمی‌تواند جلو نفوذ 100 درصدی WiFi را بگیرد. از آنجا که WiFi و استفاده از آن به بخشی از زندگی اجتماعی بدل شده، فرار از آن هم بی معنی و نا‌شدنی است.
تنها اقداماتی که در این زمینه می‌توان انجام داد، اینکه تا حد ممکن از سرچشمه پخش و انتشار سیگنال‌های WiFi دوری کنید و مطمئن شوید، مدت زمان زیادی را در نزدیکی میزی که مودم WiFi روی آن است نمی‌گذرانید. همچنین در مواقع غیر ضروری، هم مودم و هم دستگاه‌هایی را که به WiFi متصل هستند خاموش کنید.
نگته دیگر آنکه اکنون در بازار تبلیغاتی در راستای دستگاه‌هایی وجود دارد که امواج و سیگنال‌های WiFi را مهار کرده و خطرات آنها را کاهش می‌دهند. این تبلیغات با اغراق در خصوص خطرات WiFi سعی در تشویق شما برای خرید یکی از این دستگاه‌ها دارند؛ اما واقعیت این است که امواج رادیویی کار خود را خواهند کرد و نکته مهمتر آنکه همان گونه که گفته شد، در حقیقت خطر WiFi در قیاس با گوشی هوشمند و موبایل به مراتب کمتر است.